Ο Πλάτανος σήμερα παρουσιάζει τελείως διαφορετική όψη και έχει την μορφή ενός σύγχρονου χωριού.

Πολλά σπίτια  έχουν αναπαλαιωθεί και είναι περιποιημένα, πολλά δε έχουν γίνει και εκ θεμελίων καινούργια. Όλα τα αναπαλαιωμένα και τα καινούργια είναι με σύγχρονα κόκκινα κεραμίδια και φαντάζουν πολύ ωραία με το λευκώ εξωτερικό χρώμα τους, που όλα είναι χτισμένα με πέτρινη ντόπια πέτρα. Σ’ όλα τα κατοικήσιμα σπίτια υπάρχουν τηλεοράσεις, στα περισσότερα δε σύγχρονες τουαλέτες μα λουτρό, ηλεκτρικά ψυγεία, ηλεκτρικές κουζίνες, ως και διάφορα άλλα ηλεκτρικά είδη και σκεύη. Υπάρχει σύγχρονη ύδρευση με δροσερό και καθαρό νερό ως και φως ηλεκτρικό στα σπίτια και στους δρόμους του χωριού. Τοποθετήθηκαν και τηλέφωνα σ’ όλα σχεδόν τα σπίτια.

Εκείνο που χαρίζει πολύ στον Πλάτανο σαν σύνολο είναι οι ωραίοι πλακοστρωμένοι εσωτερικοί δρόμοι του, ως και ο ασφαλτοστρωμένος Δημοτικός αυτοκινητόδρομος, που συνδέει το χωριό με τα κέντρα. Καταβάλλεται προσπάθεια από το Δήμο να είναι, όσο το δυνατόν, καθαρό το χωριό, μια που ο Πλάτανος είναι και πρωτεύουσα του Δήμου.

Σήμερα ο παλαιός Πλάτανος μεταβλήθηκε τελείως και η παραμονή στο χωριό αυτό είναι πολύ ευχάριστη. Δεν υπάρχουν οι κακοτράχαλοι δρόμοι, ούτε τα στενά και πετρώδη μονοπάτια. Μέσα στο χωριό κυκλοφορεί αυτοκίνητο και φθάνει σχεδόν άνετα σ’ όλα τα σπίτια.

Ο καθαρός αέρας, το ξυρό κλίμα το δροσερό νερό, η ηρεμία, η ησυχία, οι παντός είδους ανέσεις από τα περιποιημένα σπίτια ως και τα παντός είδος τελευταία μέσα του πολιτισμού, που υπάρχουν, όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα του σύγχρονου χωριού.

Παρ’ όλα τα παραπάνω, και ότι έγιναν τα τελευταία χρόνια στον Πλάτανο με τις ενέργειες της Κοινότητας, του Συλλόγου Πλατανιωτών Αθήνας και του Συλλόγου Πλατανιωτών Αμερικής ως και την βοήθεια του Κράτους, τα οποία χαρίζουν άνεση και ομορφιά στους ανθρώπους και καθιστούν το χωριό τέλειο από κάθε πλευρά, στερείται όμως πολλών κατοίκων.

Εγκατέλειψαν αρκετοί πιο γρήγορα το χωριό και ετράπησαν προς άλλες κατευθύνσεις, ένεκα της μη εκ μέρους του Κράτους παροχής κινήτρων και το σπουδαιότερο είναι, ότι δεν υπάρχει ελπίδα ανανέωσης και αύξησης του πληθυσμού, γιατί προς τούτο δεν υπάρχουν νέοι και νέες. Οι ολίγοι μόνιμοι κάτοικοί του περιμένουν πότε να έρθει το καλοκαίρι, που καταφθάνουν οι παραθεριστές και γεμίζει η εκκλησία και αντηχούν στους δρόμους οι φωνές και τα γέλια των παιδιών.

Γι’ αυτό τα προαναφερθέντα κίνητρα, για να προληφθεί η δημογραφική αιμορραγία του χωριού και γενικά της υπαίθρου και να μην καταντήσουν τα χωριά μας τόποι γερόντων.