Και για την ύδρευση του χωριού έγιναν αγώνες, καταβλήθηκαν προσπάθειες, έγιναν παραστάσεις και υποβλήθηκαν υπομνήματα προς τις αρμόδιες αρχές και προς κάθε κατεύθυνση τόσον από την Κοινότητα όσο και από τους Συλλόγους Πλατανιωτών Αθήνας και Αμερικής μέχρι να φθάσουμε στην κατάσταση της σημερινής ύδρευσής του. Καλόν είναι να εκθέσουμε το ιστορικό της ύδρευσης του χωριού. Πρώτα το χωριό μέχρι το 1970 υδρευόταν από το νερό από τις βρύσες;  1^ον ) Από τη Μεγάλη Βρύση. 2^ον) Από τη βρύση Άμπλα. 3^ον) Από τη βρύση Βλαστάρη Κάτω Χωριό. Και 4ον) Από του Κακομούρι. Άλλοτε οι βρύσες αυτές είχαν πολύ νερό, ωραίο, υγιεινό και δροσερό. Η μεταφορά του όμως στα σπίτια ήταν δύσκολη και κοπιαστική, γιατί το κουβαλούσαν οι γυναίκες στην πλάτη τους με τις βαρέλες. Για τούτο η Κοινότητα το 1970 έκανε το υδραγωγείο του Κορύτο και έφερε το νερό σε μια δεξαμενή πλησίον του δάσους και μετά από εκεί μοιραζόταν σε όλα τα σπίτια. Το νερό του Κορύτο είναι άριστο και θαυμάσιο για όλες τις ανθρώπινες ανάγκες, αλλά και με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα της επαρκούς ύδρευσης του χωριού λύθηκε πλήρως για πάντα και υπάρχει επάρκεια νερού.