ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ

ΙΟ ΤΟΥ 2000

Δεν υπήρξαν προβλήματα με τον ιό του 2000 στο Δήμο Πλατάνου, πάνω στην αλλαγή του χρόνου, όπως ανέφεραν αξιωματούχοι του δήμου.

Όλα εξελίχθηκαν όμορφα και ωραία, ούτε ιός χτύπησε, τον δήμο μας, ούτε η συντέλεια του κόσμου έγινε, ούτε ο ηλεκτρισμός διακόπηκε, ούτε καμιά κλεψιά έγινε. «Μακάρι όλοι οι ιοί να ήταν σαν τον Υ2Κ» έπιασε μια από τις κεραίες μας τον Δήμαρχο να λέει. Μεγάλο και πετυχημένο πάρτυ έγινε για πρώτη φορά στον Πλάτανο, για την υποδοχή του 2000 (Μιλένιουμ), στο ξενοδοχείο του Ραμπαούνη, που διοργάνωσε Πλατανιώτισσα της Αθήνας, όπου είχε καλέσει αρκετούς χωριανούς και διασκεδάσανε μέχρι το πρωί, με τραγούδια, ψητά και Πλατανιώτικο κρασί.

Ιδού λοιπόν τώρα που μπροστά μας ανοίγεται μια καινούργια χρονιά, να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε το χρόνο της σωστά. Νομίζω πως το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις οικογένείες μας, στην κοινωνία μας.

«ΠΕΝΝΥ»

ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

-Είναι αλήθεια ότι οι Πλατανιώτες είναι ευσεβείς χριστιανοί και όταν βρίσκονται στο χωριό, προσέρχονται στον Αϊ Νικόλα ν' ανάψουν ένα κερί και να παρακολουθήσουν τις ιερές ακολουθίες. Όμως κάπου- κάπου παρατηρείται το φαινόμενο κάποιοι άνδρες (ευτυχώς ελάχιστοι) να προσέρχονται με τα πουκάμισα έξω η ξεκούμπωτα και ακόμη μερικές γυναίκες με σούπερ μίνι η κολάν.

Και το χειρότερο μπαίνοντας στην εκκλησία αρχίζουν τα φιλιά και την κουβέντα, ακόμη και όταν ο σεβαστός μας ιερέας λέει το Ευαγγέλιο! Καλόν θα είναι όλοι να δείχνουμε τον απαιτούμενο σεβασμό στον ιερό αυτό χώρο!

-Πριν από πολλά χρόνια που το χωριό μας έσφυζε από ζωή, όλοι ήσαν αγαπημένοι και δεν "ξεσυνεριζόντουσαν" όπως σήμερα! Ο ένας βοηθούσε τον άλλο, τα σπίτια ήσαν όλα ανοικτά και σπάνια συνέβαιναν τσακωμοί! Και βεβαίως δεν υπήρχαν τότε οι σημερινές τρομερές ανέσεις. Ποιος δεν θυμάται αλήθεια τα ατελείωτα γλέντια, τη μακαρίτισσα Κιτσονικολάκενα πάντα πρώτη στο χορό κ. α.

Είναι αλήθεια ότι πολλά άλλαξαν και ας ευχηθούμε τουλάχιστον να μείνουνε όπως σήμερα.

"ΠΕΝΝΥ"

Ο ΠΑΠΑΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΜΑΣ

Με το σχέδιο "Καποδίστρια" όλα αναποδογυρίστηκαν! Έφυγε ο δάσκαλος έφυγε ο αστυνόμος, έφυγέ ο χωροφύλακας. Έτσι ερήμωσαν τα χωριά και έμεινε μόνος ο παπάς ο στυλοβάτης πλέον της υπαίθρου. Την Κυριακή να λειτουργήσει και τους λίγους πιστούς να κοινωνήσει. Με το ράσο που φορά τους δίνει ζωή και παρηγοριά. Ο Θεός να τον φωτίζει και να του δίνει πολλά χρόνια για να τρέχει στο καθήκον με ήλιο, βροχές και χιόνια, αλλά πάντα πρόθυμα και με χαρά.

ΝΕΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ

-Ο Δήμαρχος κ. Λεωνίδας Κωλέττας απευθύνει ευχές για το 2000, σ’ όλους τους πατριώτες, καθώς επίσης στον Νομάρχη και βουλευτές Αιτωλ/νίας, με την παράκληση να μην ξεχνούν το Δήμο Πλατάνου.

-Για το 2000, ο Δήμαρχος κ. Κωλέττας, έχει κάνει προτάσεις για έργα που θα αναβαθμίσουν την περιοχή μας και θα φέρουν την ανάπτυξη.

-Ο πρώτος χρόνος του «Καποδίστρια» πέρασε. Και οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στα χωριά του Δήμου μας, όπως παντού ακούω, το ενδιαφέρον  της Δημοτικής Αρχής, υπήρξε έντονο και συνεχές. Ο πρώτος Δήμαρχος Λ. Κωλέττας, εργάζεται νυχθημερόν αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Τρέχει σ’ όλα τα δημοτικά διαμερίσματα και στα πλαίσια των δυνατοτήτων του Δήμου, προσπαθεί να επιλύσει όσο το δυνατόν περισσότερα προβλήματα.

-Πρόβλημα με την ταφή των σκουπιδιών αντιμετωπίζει ο Δήμος Πλατάνου. Πρέπει να δημιουργηθεί γρήγορα χώρος συγκέντρωσης των απορριμμάτων. Ο Δήμαρχος κ. Λ. Κωλέττας έστειλε έγγραφο στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Λαλιώτη. Αλλά απάντηση δεν έλαβε ακόμα! Εάν δεν γίνει κάτι σύντομα ο Δήμος θ΄ αρχίσει να ρίχνει τα σκουπίδια μέσα στον Εύηνο, γεγονός που θα επιφέρει δυσάρεστες επιπτώσεις…

-Το περασμένο καλοκαίρι 23 Αυγούστου πληροφορηθήκαμε ότι "διήλθε από το Δήμο Πλατάνου ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Χρ. Βαρελής, αλλά δεν θεώρησε απαραίτητο να υπάρξει κάποια συνάντηση με τον Δήμαρχό μας. Το πέρασμά του ήταν αθόρυβο και αόρατο!

- Για τα Δημοτικά Ιατρεία, Πλατάνου, Αραχώβης και Περίστας. Αυτά εμπίπτονται στην αρμοδιότητα του Δήμου, όμως στο σχεδιασμό του Υπουργείου μετά τον "Καποδίστρια" περιλαμβάνεται η επανεξέταση του υγειονομικού χάρτη της χώρας (δηλαδή "ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι").

-Σκέψης, να ιδρυθεί Διαδημοτικός Αναπτυξιακός Σύνδεσμος από όλα τα χωριά του Δήμου Πλατάνου, για την ανάπτυξη της τεχνικής Λίμνης του Εύηνου.

-Οι νέες αντικειμενικές αξίες για τα αγροτεμάχια στο Δήμο Πλατάνου, καθώς και η τιμή οικοπέδου με κτίσμα 15 τ.μ. κατώτερη και ανώτερη ανά τ.μ. Η πρώτη τιμή είναι η ΑΒΑ και η δεύτερη είναι η τιμή οικοπέδου με κτίσμα 15 τ.μ.

Στο Δήμο Πλατάνου οι τιμές είναι:

100-100, 1.000- 2.000. Όλες οι τιμές είναι σε δρχ. ανά τ.μ.

-Από τη χρηματοδότηση της Ε.Π.Τ.Α. ο Δήμος Πλατάνου χρηματοδοτήθη με 573.000.

-Μέσα στον Πλάτανο τα διερχόμενα αυτοκίνητα τρέχουν με μεγάλες ταχύτητες, και υπάρχει κίνδυνος τροχαίου δυστυχήματος. Η εφημερίδα μας από πολλά χρόνια είχε ζητήσει από την κοινότητα δια την κατασκευή «σαμαριών» για ελάττωση της ταχύτητας.  Πιστεύομε ο Δήμος παραλλήλως με τα εκτελούμενα στην περιοχή οδικά έργα, θα ικανοποιήσει και το αίτημά μας για να αποσοβηθεί μελλοντικός  κίνδυνος.

-Έτοιμο είναι και το νέο ημερολόγιο με φωτογραφίες των χωριών του Δήμου Πλατάνου. Οι πατριώτες μπορούν να το προμηθευτούν από τον Δήμο ή και από το Ιντερνέτ: plataniotis.homepage.com

-Με δαπάνη 100.000 δρχ. ο Δήμος Πλατάνου κάλυψε τις πολιτιστικές  εκδηλώσεις, που οργάνωσε με επιτυχία το περασμένο καλοκαίρι, το τοπικό Συμβούλιο Αχλαδοκάστρου υπό την αιγίδα του Δήμου Πλατάνου.

-Σε συνέλευση Αραχωβιτών που έγινε στην Αράχωβα, προτάθηκε να ονομαστεί ο Δήμος Πλατάνου «Δήμος Ορεινής Ναυπακτίας».  Τα άλλα ονόματα που συζητήθηκαν είναι: Δήμος Κραβάρων, Δήμος Προσχίου και Δήμου Ευήνου. Τη άλλα ονόματα θ’ ακούσουμε από τους εχθρούς μας; Μήπως τους στραβώνει το όνομα Πλάτανος; Ιδού η απορία από τους Αραχωβίτες, και πριν «αλέκτωρ φωνήση τρις». Μη χειρότερα! Τι άλλο να πει κανείς;

"Καλτσομήτρος"

ΥΓΙΑΙΝΕΤΕ

«Αγαπητά Εξαδέλφια, υγείαν έχομεν και υγείαν ποθώμεν δι’ υμάς». Με τούτα τα λόγια ξεκινούσα κάθε φορά την επιστολή της αγράμματης χωριανής μου Μαρίας, προς τα ξαδέλφια της στ’ Αμέρικα… Μου ‘φερνε το χαρακτηριστικό στενόμακρο φακελάκι με το κυανόρυθρο σιρίτι στην περίμετρο και τη λιλιπούτεια 4σέλιδη κόλλα. Κι άρχιζα. Θα πήγαινα στη Β’ Δημοτικού και τα «ποθώμεν» και «δι’ ημάς» ούτε που τα καταλάβαινα… Έτσι, λοιπόν, εντελώς μηχανικά, στρωνόμουνα στο πρεβάζι του παραθυριού κι έγραφα τα στερεότυπα του προλόγου… οπότε η κυρά Μαρία αγρίευε λέγοντας «Κώστα αρχίνεψες χωρίς να σου μολογάω»! Κάποια μέρα μάλιστα, η άλλη χωριανή μας η κυρ’ Βασιλική, τη δούλεψε την καημένη την Μαρία, λέγοντας της, «γράφ’ τους και για τον Νίκο σου ότι είναι άρρωστος».

Κάπως έτσι νιώθω γράφοντας το «Υγιαίνετε». Αυτό τον καιρό- αλλά και νωρίτερα- γίνεται προσπάθεια από κάποιον – «όνομα και μη χωριό».- να μας «δυσφημίσει»! Στην ουσία λειτουργάει, άθελά του, σα «διαφημιστής» μας! Πάντως, «δια παν ενδεχόμενον», έχετε και το νου σας κι αναρωτηθείτε, σε τι αποσκοπούνε οι κατηγορίες κατά του Α. Π…. Ποιόν βλάψαμε και δεν το ξέρουμε… Μήπως, πίσω, κρύβονται άλλα… Μια εφημερίδα δεν κρίνεται από ένα δημοσίευμα… Έχουνε υπομονή και δεν τρέχουμε κατευθείαν σε ψέματα και παράπονα… Όσο, για τη γλώσσα, ο Α. Π. χρησιμοποιεί την «Πλατανιώτικη Γλώσσα», αφού σε Πλατανιώτες απευθύνεται…       

Νομίζω πως πολύ κακώς οι ψεύτες έχουν την κατακραυγή του κόσμου. Για τα ψέματα που έχουν πεί, φταινε όσοι τους πίστεψαν. Για όσα ψέματα τους πρόκειται να σας ξαναπούν, φταιτε εσείς οι κουτοί που τους ακούτε.

Με τους ψεύτες συμβαίνει συχνά, ότι ακριβώς και με τους εραστές. Όπως οι απατημένοι σύζυγοι τα βάζουν με τους εραστές της γυναίκας τους, έτσι κι όσοι έχουν πιστέψει σ΄ ένα ψέμα, τα βάζουν με τους ψεύτες. Ποτέ κανενός το μυαλό δεν πάει ότι το ψέμα είναι όπως η γυναίκα. Θέλγεται από εκείνον που έχει περισσότερη φαντασία, περισσότερη γοητεία και…υπόσχεται περισσότερα σε όλα τα επίπεδα.

Το ψέμα θα ανήκει περισσότερο πάντα σ΄ ένα ψεύτη, παρά σ' έναν απατημένο. Το ψέμα είναι όπως το έργο τέχνης. Ανήκει σε όσους το λατρεύουν. Τους άλλους τους απατά. Έχετε ποτέ σας ακούσει η και δει, έχετε ποτέ σας αντιληφθεί, να κυκλοφορεί ένα ψέμα μόνο του χωρίς την συνοδεία μιας δικαιολογίας; Όχι βέβαια.

Σας προτρέπω λοιπόν, να ανακαλύψετε, εσείς οι Πλατανιώτες αναγνώστες, ποια ήταν τα ψέματα και ποιες οι αλήθειες, που ακούστηκαν στο χωριό μας, το περασμένο καλοκαίρι και εδώ στην Αμερική τα τελευταία χρόνια, από κάτι χαζοχωριανούς μας όπως τους αποκαλεί  και ένας επιστήμονας χωριανός μας.  «Φιλοκαλούμεν γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμε άνευ μαλακίας».

Προσοχή, λοιπόν, στους συκοφάντες μας και βάλτε τους στη θέση τους, (όπως πολλοί τους έχουν βάλη), αν σας πλησιάσουνε, ώστε απερίσπαστοι να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας για το καλό του χωριού μας.

Καλή χιλιετία και πάνω από όλα,

           Υγιαίνετε

ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΑ ΞΕΝΑ

Λένε πως ήρθε η Άνοιξη,

μα Άνοιξη δεν είδα

και φτερουγίζει η σκέψη μου

στη γαλανή Πατρίδα.

Ξανάρχονται στη σκέψη μου

τα πρωινά τα’ Απρίλη

που έτρεχα να ξαπλωθώ

στο πράσινο τριφύλλι.

Ανθοβολούσε ο κήπος μας,

μοσχοβολούσε η φύση.

Με τα τραγούδια οι κοπελιές

πηγαίνανε στη βρύση.

Λογής λογής τα χρώματα,

τα όμορφα λουλούδια

και στο ρουμάνι τα πουλιά

που λέγανε τραγούδια.

Η πασχαλιά σαν άνθιζε

έμοιαζε σε μια νύφη.

Μοσχοβολούσε ο μηλιός

και σ’ άνοιγε τα στήθη.

Η κερασιά βιαζότανε

ν’ ανοίξει τον ανθό της.

Νυφούλα η αμυγδαλιά

με τα’ άσπρο νυφικό της.

Κι ήτανε όλα όμορφα

και στη σειρά βαλμένα

Μ’ όλη την τέχνη ο Πλαστουργός

τα έχει ταιριασμένα.

Λες κι έβαλε στη φύση μας

όλη του τη σοφία

κι έπλασε το καθετή

με τόσο αρμονία.

ΚΩΣΤΑΣ Ι. ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

Ο ΑΠΟΔΗΜΟΣ ΠΛΑΤΑΝΙΩΤΗΣ πρώτος από όλες της Ρουμελιώτικες εφημερίδες, βαδίζει στην τεχνολογία του 2000.

Τώρα μπορείτε να μας βρείτε στην νέα σελίδα: www.plataniotis.com

Διαδικτυωθήκαμε και εμείς. Παραδοθήκαμε δηλ. στην «πλεκτάνη» του Ιντερνέτ, αυτού του αόρατου θεριού που συρρικνώνει τον πλανήτη μας και πάει να τον μετατρέψει σε κοινωνία μικρότερη και από αυτή των χωριών της καταγωγής μας. Είμαστε λοιπόν, στη διάθεσή σας ηλεκτρονικά από την 1 Ιανουαρίου του σωτηρίου έτους 2000.

ΙΛΑΡΟΝ

"Φώς ιλαρόν" μια καταπληκτική μελωδία που την κατακρεούργησαν οι "αθεόφοβοι"! Ο Ναός του Αγίου Νικολάου Πλατάνου πανηγύριζε στις 22 Αυγούστου 99 την άφιξη του Αγίου χέρι του Πολυκάρπου. Παπάδες πολλοί και ψαλτάδες πολλοί. Βυζαντινή μελωδία. Ο δικός μας παπάς κι ο ένας ψάλτης καλλίφωνοι. Οι άλλοι συνταξιούχοι παπάδες, και μη  λεμπεσουριά. Τέρμα τα μεγάφωνα. Χαμός. Το σκότωσαν και το δολοφόνησαν το "Φως Ιλαρόν"… από "φως" το έκαναν "σκοτάδι"!

Λέγανε όλοι μαζί κι όχι απλώς λέγανε αλλά φωνάζανε για να μην πω "γκαρίζανε". Κι οι κακόφωνοι σύρα πάνω να φάνε τους δύο καλλίφωνους να τους πατήσουνε, να τους επισκιάσουνε… όπως κι έγινε! Όσο για τη Βυζαντινή ψαλμωδία αυτή είναι μονόφωνη δε δέχεται δεύτερη φωνή παρά μόνο ισοκράτημα. Κι όμως, ήταν τόσο εύκολα… αν άφηναν τον έναν παπά και τον ένα ψάλτη να το κελαηδήσουνε… Θα χαιρότανε ο κοσμάκης, θα χαιρότανε κι η δική τους ψυχούλα… Μας έφαγε ο εγωισμός και ιδιαίτερα των κακοφώνων  τέως παπάδων μην τάχατες τους πούνε ότι είναι "ψάρια" τουτέστιν "άφωνοι ιχθείς"!

"ΠΕΝΝΥ"    

ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΒΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΙΑ!

Παλιά που υπήρχε ζωή στα χωριά μας, οι δρόμοι και τα μονοπάτια καθαρίζονταν από τους κατοίκους, ώστε να περνούν άνετα. Σήμερα τα περισσότερα μονοπάτια… εξαφανίσθηκαν από τα δέντρα και τα χορτάρια, αλλά και οι επαρχιακοί δρόμοι έχουν αφεθεί στο …έλεος των βάτων και των πουρναριών! Έτσι σε πολλές περιπτώσεις η ορατότητα είναι περιορισμένη, τα αυτοκίνητα γδέρνονται και οι ενημερωτικές πινακίδες.. εξαφανίζονται! Επιβάλλεται νομίζουμε η Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας με συνεργεία  της να καθαρίζει το επαρχιακό δίκτυο και οι Δήμοι μας τους μικρότερους δρόμους και τα σοκάκια μέσα στα χωριά μας.

"ΠΕΝΝΥ"

ΝΕΑ, ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΠΛΑΤΑΝΟ

Στις 8 Σεπτεμβρίου 99, όλοι οι Πλατανιώτες που είμασταν στο χωριό, ανοίξαμε το εξωκλήσι της Παναούλας και τελέσαμε λειτουργία με αρτοκλασία.

Μετά τη λειτουργία πήγαμε στην πλατεία για καφέ και το βράδυ όλοι μαζί πάλι κάτσαμε σ' ένα ωραίο και μεγάλο τραπέζι για να εορτάσουμε την εκδήλωση.

Το τραπέζι είχαν ετοιμάσει η Μαρία και ο Ευθύμιος Σικόλας και τα ωραία ψητά έφτιαξε, όπως πάντα, ο μερακλής ψήστης Δημήτριος Στάϊκος.

Το τραπέζι ήτανε πλούσιο απ' όλες τις απόψεις και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι απ' την ωραία βραδιά.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Πλατάνου κ. Λεωνίδας Κωλέττας, ο Διευθυντής της εφημερίδας "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΒΟΝΩΡΤΑΣ" κ. Ιωάννης Πορφύρης, ο Ιωάννης και Κατερίνα Σικόλα με όλα τα' αδέλφια τους, τις νυφάδες τους και τους γαμπρούς τους καθώς και όλοι οι συγχωριανοί μας που είχαν έρθει φέτος απ' την Αμερική. Τους ευχόμαστε να είναι όλοι καλά και να καταφέρνουν να έρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα και στο πανέμορφο χωριό τον Πλάτανο.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους που ήταν εκεί και ιδιαίτερα τον Θανάση Σκουφή, που φέτος με την πολυήμερη παραμονή του στο χωριό βρήκε την ευκαιρία και εκδήλωσε το μεγάλο ενδιαφέρον του για την επίλυση των προβλημάτων του χωριού μας. Εξαίρετος και καλοσυνάτος άνθρωπος βρήκε την ευκαιρία και μας βοήθησε στο ψάλσιμο στην εκκλησία που τόσο ανάγκη την είχαμε.

Οι ωραίες ημέρες πέρασαν, ο κόσμος έφυγε και το χωριό πάλι έμεινε έρημο με λίγα γεροντάκια να το φυλάνε.

Βλέπεις μόνο τον παπά τον παντοπώλη, τον καφετζή και τους (2) ταχυδρόμους (τον τρίτο τον έστειλαν στην Κλεπά γιατί στον Πλάτανο ήτανε ανεπιθύμητος).

Αλλά πώς να μείνει κανείς στο χωριό όταν δεν καλύπτει τις στοιχειώδεις υπηρεσίες;

Δεν έχουμε Αστυνομία, γιατρό, ένα Βενζινάδικο να βάλουμε βενζίνη, ένα ταξί για τις ανάγκες μας (όταν χρειαστεί κάτι τρέχουμε τον κόσμο με τα φορτηγάκια στο Θέρμο η τη Ναύπακτο), μια εφημερίδα τοπική  και αυτή η συγκοινωνία δεν είναι πλέον τακτική.

Το σπουδαιότερο δεν έχουμε ένα Καρτοτηλέφωνο για τους περαστικούς. Αν κάνουν λάθος στο δρόμο η πάθουν βλάβη κτυπάνε τις πόρτες των κατοίκων για να κάνουν ένα τηλέφωνο. Πολλοί όμως δεν τους ανοίγουν γιατί νομίζουν ότι είναι ληστές.

Γι' αυτό το θέμα έχουμε ζητήσει πολλές φορές απ' τον ΟΤΕ Πάτρας να μας βάλει μια συσκευή αλλά μέχρι σήμερα μας αγνοεί. Ας μας πει επιτέλους ο ΟΤΕ πόσο κοστίζει αυτό το Καρτοτηλέφωνο να κάνουμε έρανο μεταξύ των συγχωριανών και να το βάλουμε μόνοι μας.

Στην περιοχή μας αυτή την περίοδο γίνεται ένα μεγάλο έργο. Η εκροή του Ευήνου ποταμού που το νερό του θα καταλήξει στην Αθήνα. Θα έπρεπε οι αρμόδιοι της πρωτεύουσας να σκεφτούν ότι είναι ευκαιρία ν' αναπτύξουν λίγο την περιοχή μια κι' αυτή θα προσφέρει μέρος του νερού των κατοίκων του Κέντρου. Μας αναγκάζουν να σκεφτόμαστε ότι μας θεωρούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας και δεν μας δίνουν σημασία.

Ο Πλάτανος όμως έχει να επιδείξει μεγάλους άνδρες στην ελληνική κοινωνία.

Ας φροντίσουν κι αυτοί, όσο μπορούν απ' τις καρέκλες που κατέχουν σήμερα να βοηθήσουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Τελειώνοντας εύχομαι σ' όλους τους χωριανούς μας και ιδιαίτερα στους ξενιτεμένους το ιστορικό έτος 2000 να βρεθούμε πάλι όλοι μαζί στον Πλάτανό μας.

Με πολύ αγάπη

Ο ταμίας του Συλλόγου

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ        

ΗΜΕΡΑ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ

Ημέρα αφιερωμένη στους ξενιτεμένους ήταν και η 23 Αυγούστου 99, κατά την οποία πανηγυρίζει ο Πλάτανος, γίνεται υποδοχή του Ιερού λειψάνου του αγίου Πολυκάρπου από την Αμπελακιώτισσα και τελείται αρχιερατική Θ. Λειτουργία.  Ο Σύλλογος των εν Αθήναις Πλατανιωτών δεξιώθηκε, μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας, κάτω από τον ευσκιόφυλλο πλάτανο του φιλόξενου Πλατάνου, τους ομογενείς του εξωτερικού αλλά και όλους τους πανηγυριστές. Ήταν εκεί ο Νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Δημήτριος Σταμάτης, ο Δήμαρχος Πλατάνου, κ. Λεωνίδας Κωλέττας, και όλοι οι Πλατανιώτες, νοσταλγικοί παραθεριστές στο χωριό τους, επιφανείς και εργατικοί, που διαφημίζουν το όνομα του χωριού τους στην ξενιτιά της αλλοδαπής η της Αθήνας.

Το μεσημέρι παρατέθηκε γεύμα του Δήμου Πλατάνου, κατά την διάρκεια του οποίου δόθηκε η ευκαιρία στον Σεβασμιώτατο  να επικοινωνήσει με τους Πλατανιώτες, οι οποίοι του εξέφρασαν τον πόνο τους και το μεράκι τους για την Πατρίδα.

(Από την εφημερίδα "εκκλησιαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" )

ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ

Ο Κώστας Ρεμπατσουλέας , ήταν ένας θρύλος για τον Πλάτανο! Κουτσός, ασχημομούρης κακός σ' αντίθεση με άλλους γραφικούς τύπους του Πλατάνου.

-Τον θυμήθηκα μου έλεγε ο αείμνηστος Μπάρμπα-Δάσκαλος Γεώργιος Οικονόμου στα τέλη του 1880.

Κρατούσε ένα ταγάρι, που το κουβαλούσε πάντα, δεν ξέρω τι άλλο  μπορεί να είχε μέσα, όμως πέτρες είχε τις οποίες εκσφενδόνιζε με τέτοια δύναμη που, έτσι και σ' έπιανε, σε σκότωνε!  Πέτρες μεγάλες… αν, και τότε, οι δρόμοι είχανε πέτρες άφθονες…Ο Ρεμπατσουλέας τελικά κλείστηκε σε ένα τρελοκομείο όπως το Δρομοκαήτειο…

Ήτανε και κάποιες φορές που τον έβλεπες παρέα με κάποιον άλλο τύπο του Πλατάνου τον Γιάννη Σπίθα. Όμως δε χωνευόντουσαν… Ο Γιάννης το' παιζε άνθρωπος της κουλτούρας καθότι αοιδός (Μήδεια…)! Αν και ο Κώστας Ρεμπατσουλέας ήτανε από καλή οικογένεια και γνώριζε καλά γράμματα διότι, όπως λέγανε, ήτανε απόφοιτος Σχολαρχείου και την τρέλα απ' τα πολλά γράμματα την κόλλησε! Κούτσαινε πολύ. Βάδιζε στο δρόμο κι όλο μίλαγε μόνος του, νευρικά και με βρισιές. Είχε έναν κεσέ πάντα που έτρωγε μέσα. Με τον κεσέ αυτό ζητιάνευε το φαγητό του, πηγαίνοντας σε κάποια σπίτια του χωριού που τον τραπεζώνανε…

(Από το αρχείο του Κ. Α. Δεδοπούλου)    

ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ ΤΡΑΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΝΩΡΤΑΣ

Απ' το Θεό, κι ασφαλώς, όχι απ' τους ανθρώπους, ολοφάνερα, ναι είναι ξεχασμένοι! Αφιέρωσα 2 μέρες του Αυγούστου απομεσήμερα… Το Πρώτο κοιμητήριο στον Πλάτανο και το άλλο στον Κάτω Πλάτανο. Περιήλθα, μ' άλλα λόγια, τα "ξενοδοχεία των, αιωνίως, κεκοιμημένων χωριανών μας" τα νεκροταφεία μας τα εξελιγμένος, ονομαζόμενα "Κοιμητήρια" η "Τόποι Αναπαύσεως" τουτέστιν "ξάπλας και δώθε παν' οι άλλοι"… Διάβασα ένα ένα τα ονόματα τα χαραγμένα στο μάρμαρο, με την ηλικία, και τη χρονολογία αλλά και τα παρελκυόμενα… από τίτλους μέχρι στιχάκια… Διαπίστωση: πλην ελαχίστων οι περισσότεροι είναι ξεχασμένοι… Απ' τους ανθρώπους, βέβαια γιατί, απ' το Θεό, δε νομίζω… δε θ' αναφέρω ονόματα "τεθνεόντων" για να μην εκθέσω ονόματα "ζώντων"… Ούτε θα "μελετήσω κάποια αλλά για να μη φανώ άδικος ξεχνώντας κάποιους άλλους… Σε κάθε βήμα που κάνεις πέφτεις και σε καινούργια λαχτάρα αφού ξυπνάει μέσα σου το παρελθόν…

Εδώ 'ναι θαμμένος ο Γιώργος, εκεί η Ελένη, πιο πέρα η Κατερίνα, πιο 'κει ο Θανάσης, παραπέρα η Ντίνα, παρέκει ο Κώστας δίπλα στο Γιάννη που 'τανε και στη ζωή κολλητοί, στην άκρη του διαδρόμου αγναντεύει ανάσκελα το ουράνιο στερέωμα ο πλούσιος Λεωνίδας με δίπλα του τον μπατίρη Ανδρέα, σχεδόν κοντά-τους χωρίζουνε μόνο δύο τάφοι- η Ευγενία κι η Κούλα που μαλλιοτραβηχτήκανε κάποτε στο Πουλάκι τη Βρύση για την καρδιά του Αντώνη που, κι αυτός κοιμάται πιο πέρα τον ύπνο το μακάριο… εδώ αναπαύεται η κουτσομπόλα η Αγαθή κι ο φιλότιμος Χαρίλαος, η μπεκρού η Μαρία κι ο περί πολλού κ Βασίλης ο "κερατωμένος μια ζωή ακαμάτηστος πλάι πλάι με την άπιστη Σοφία του που καθόλου απίθανο να του φεύγει τη νύχτα και να το "κάνει" με τον λεφτά τον Νίκο που έχει αράξει κι αυτός κοντά στο μαντρότοιχο με τον οποίο τα 'χε και εν ζωή, ο άκακος Βαγγέλης… κι άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι.. του Πλατάνου του χτες και προχτές, του 80 κι 70, του 60 και 50, του προπολεμικού Πλατάνου και Βονώρτας… Των ολίγων, όπως προείπαμε, τα "ντιβάνια" περιποιημένα με τα λουλουδικά στ' ανθοδοχείο, με πλυμένο το κατάλευκο πάπλωμα, μ' αναμμένο το καντήλι, τη φωτογραφία… Στους περισσότερους "έρμα μαντριά γεμάτα λύκους"! Κι είναι να εξοργίζεται κανείς, αφού ο κυρ- Κώστας εγκατέλειπε στα παιδιά του τρομερή περιουσία… κι αυτά όχι τον τάφο του δεν πλένουνε μα ούτε και κερί τα' ανάβουνε… σ' αντίθεση με τη μοναχοκόρη Παρασκευούλα  που, αν και δεν κληρονόμησε κεραμίδι τους έχει και τους δυο γονείς στα όπα, όπα… Εδώ το καθεστώς μπορεί να 'χει κάποιες ανισότητες (τάφοι πανάκριβοι-τάφοι φτωχικοί) όμως, είναι πέρα για πέρα δημοκρατικό! Ο Στρατηγός παρέα με το Στρατιώτη, ο σκουπιδιάρης αντάμα με τον πρόεδρο της Κοινότητας η τον Δήμαρχο, ο νεωκόρος πλάι με τον παπά, η κυρά στο παραδίπλα τάφο με την υπηρέτρια, τα' αφεντικό με τον εργάτη στο ίδιο γραφείο, η κυρία με την γούνα παρέα με την βλάχα… Αυτό θα πει Δημοκρατία! Αξίζει, λοιπόν, μια βόλτα ανά τα Νεκροταφεία μας, τώρα π' ανοίγει κι ο καιρός… Αναβαπτίζεται κανείς στο παρελθόν αφού διαβάζει ονόματα ξεχασμένα απ' τους χρόνους… Ονόματα που παίξανε ρόλο, και στη δική σου ζωή, και στα χωριά μας… Συνιστούμε, λοιπόν, μια βόλτα…ακόμη και για κάποιους φευγάτους πολλά χρόνια και διαμένοντας κυρίως στην Αττική…

ΚΩΣΤΑΣ Α. ΔΕΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ

Ο πρύτανης της Ελλ. Δημοσιογραφίας Βλ. Γαβριηλίδης είπε κάποτε δίνοντας τον ορισμό τι είναι είδηση, σ' ένα συντάκτη της "Ακροπόλεως" όταν του ζήτησε τα έξοδα προκειμένου να μεταβεί στην Κηφισιά για ρεπορτάζ, διότι ένας σκύλος δάγκωσε κάποιον κύριο.

"Είδησης-του είπε - είναι αν ο κύριος δαγκώσει τον σκύλο".

Κάτι παρόμοιο συνέβη τον περασμένο Αύγουστο κοντά στου "πουλάκι τη Βρύση". Πλατανιώτες δεν κυνήγησαν λαγό αλλά τον προστάτεψαν γι΄ αυτό είναι είδηση! Τρεις Πλατανιώτες βρέθηκαν στο "πουλάκι τη βρύση" για ρίγανη. Σε μια ανάπαυλα ενώ καθόντουσαν στον ίσκιο στο πλατάνι ακούουν και βλέπουν δύο κυνηγετικά σκυλιά. Τα γαυγίσματά τους αντιλαλούσαν στα παρατημένα αμπέλια. Κουνούσαν τις ουρές τους (ένδειξη ότι καταδιώκουν θήραμα). Πριν συνειδητοποιήσουν τι συνέβαινε ένας…έντρομος ευμεγέθης λαγός ζήτησε προστασία στα πόδια τους. Ο κατήφορος ως γνωστόν δεν προσφέρεται για ανάπτυξη μεγάλης ταχύτητας από τους λαγούς. Οι τρείς χωριανοί μας αντέδρασαν ακαριαία:

Αναχαίτισαν με τις γκλίτσες και τις φωνές τους τα σκυλιά, ο λαγός βρήκε τον χρόνο και έφυγε ρίχνοντας ένα βλέμμα ευχαριστίας στους σωτήρες του. Όταν οι πρόσκαιροι (;) σωτήρες του συμπαθούς και υπό εξαφάνιση τετράποδου εδιηγούντο το περιστατικό, ένας συμπολίτης του Κάτω Πλατάνου με ανατολίτικο παρωνύμιο τους είπε:

"Τον ξέρω- τον λαγό- αλλά θα τον βαρέσουν αν τους το ειπώ!".

Παιδιά πάρτε τις αυτόματες καραμπίνες, τα εκπαιδευμένα σκυλιά, φορέστε και τις στολές παραλλαγής και σκοτώστε το τελευταίο απομεινάρι για να θρέψετε τα παιδιά σας! Και μετά:

"Στην ολόμαυρη και βουβή ράχη, περπατώντας η δόξα μονάχη". Πριν απ' όλα αυτά, μήπως έπρεπε να ρωτήσετε τα παιδιά και εγγόνια σας; Κάτι έχουν να σας ειπούν…

Ένας παραθεριστής